Ο Μάριος Δεσποτάκης καθοδήγησε την Εθνική Νέων Γυναικών στο EuroBasket U20 και, λίγες ημέρες μετά από την ολοκλήρωση της διοργάνωσης, έκανε τον απολογισμό της φετινής προσπάθειας μέσω της ιστοσελίδας του ΣΕΠΚ, ενώ αναφέρθηκε επίσης σε αυτά που χρειάζονται για να γίνουν βήματα προόδου στο αναπτυξιακό κομμάτι.

Αναλυτικά όσα δήλωσε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ:

- Πώς κρίνεις τη φετινή πορεία της Εθνικής;
"Ξεκινήσαμε κάνοντας μια πολύ καλή προετοιμασία, αρχικά στο Καρπενήσι και ύστερα στην Αθήνα. Στην συνέχεια παίξαμε οκτώ δυνατά φιλικά προετοιμασίας, όπου δείξαμε πολύ καλό πρόσωπο, κάτι που μας γέμισε αισιοδοξία. Δυστυχώς, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εμφανίσαμε αδυναμίες, που δεν είχαμε δει στα φιλικά και αυτό μας κόστισε αγωνιστικά. Όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε την προσπάθεια των κοριτσιών, τα οποία δούλεψαν πολύ σκληρά, θυσιάζοντας πολλά για να βρίσκονται στην Εθνική ομάδα. Οφείλω λοιπόν να μπω μπροστά και να αναλάβω την πλήρη ευθύνη για ότι δεν καταφέραμε. Υπάρχουν όμως και τα θετικά που πρέπει να δούμε. Το μεγάλο κέρδος αυτής της προσπάθειας είναι το ότι ενεργοποιήθηκαν αθλήτριες οι οποίες για κάποιους λόγους είναι παροπλισμένες, κυρίως στα αμερικανικά κολέγια που σπουδάζουν. Αθλήτριες με πλούσιο ταλέντο και προσόντα, οι οποίες προσωπικά πιστεύω πως μπορούν, υπό προϋποθέσεις, να παίξουν σπουδαίο μπάσκετ στο άμεσο μέλλον".

- Ποιες οι αντικειμενικές δυσκολίες που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε στην πορεία της διοργάνωσης;
"Αγωνιστικά, στον πιο κρίσιμο αγώνα με την γηπεδούχο Ρουμανία για την πρόκριση στην 8άδα αντιμετωπίσαμε σημαντικά προβλήματα τόσο μέσα όσο και έξω από τις τέσσερις γραμμές. Παρόλα αυτά, έστω κι έτσι θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει και να έχουμε προκριθεί. Επιστρέψαμε με ψυχή από το -15, αλλά δεν αντέξαμε να ολοκληρώσουμε την προσπάθειά μας. Εξωαγωνιστικά, ήταν κακή η "φιλοξενία" που είχαμε. Οι συνθήκες διαμονής στο ξενοδοχείο ήταν κάτω του μετρίου και το φαγητό άγγιζε το όριο του "επικίνδυνου", καθώς επί δώδεκα σχεδόν μέρες αντιμετωπίζαμε συχνές σοβαρές στομαχικές διαταραχές, διάρροιες, εμετούς, πυρετούς κτλ".

- Πώς κρίνεις το επίπεδο του Πανευρωπαϊκού σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν;
"Παρακολουθώντας και την Α και την Β κατηγορία U20, καθώς και Νεάνιδες, Κορασίδες, θα έλεγα ότι γενικά υπάρχει μια καλή δυναμική στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ γυναικών, χωρίς πάντως να βλέπουμε τεράστια άλματα προόδου. Αυτό που μου έκανε πολύ εντύπωση, είναι η αξιοσημείωτη βελτίωση κάποιων χωρών, οι οποίες δεν είχαν να επιδείξουν κάτι αξιόλογο στο πρόσφατο παρελθόν".

- Τι είναι αυτό που θεωρείς πως χρήζει βελτίωσης στο κομμάτι του αναπτυξιακού για να επανέλθουμε στη μαζική παραγωγή ταλέντων για όλες τις εθνικές ομάδες;
"Αυτό είναι μια πάρα πολύ μεγάλη και ενδιαφέρουσα συζήτηση. Συνοψίζοντας θα έλεγα ότι δυστυχώς πρέπει να παραδεχτούμε πως έχουμε μείνει πολύ πίσω. Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, καθώς για αρκετά χρόνια μάλλον κάτι δεν γινόταν σωστά… Η σημερινή Ομοσπονδία θέλει να το αλλάξει αυτό, έχει πλάνο και το αναπτυξιακό της πρόγραμμα είναι στον σωστό δρόμο.

Όμως αυτό που χρειάζεται είναι υπομονή και σκληρή δουλειά, τόσο για τη βελτίωση της γνώσης του μπάσκετ (ατομική τεχνική, τακτική) όσο και για την αθλητικότητα των παικτριών μας, στην οποία υστερούμε εμφανώς σε όλες τις ηλικίες. Αν θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά, για τα επόμενα τουλάχιστον 5-6 χρόνια δεν θα πρέπει κανείς να ασχολείται με νίκες, ανόδους, μετάλλια κτλ. Μοναδικός στόχος θα είναι η σωστή και μεθοδική δουλειά. Στοχευμένα, με μπασκετική φιλοσοφία και πάνω από όλα σωστή νοοτροπία.

Το υλικό μας μπορεί να μην είναι τεράστιο αριθμητικά, όμως υπάρχουν αξιόλογα κορίτσια, τα οποία αν προσεχθούν, θα μπορέσουν να δώσουν πολλά στο μέλλον. Και φυσικά, πρέπει να εφαρμόσουμε μια σωστή στρατηγική προσέλκυσης νέων κοριτσιών στο άθλημα, κάτι που θα δημιουργήσει την βάση για την συνεχή παραγωγή ταλέντων στο μπάσκετ γυναικών".