Ο ασίσταντ κόουτς του Πρωτέα Βούλας, Βασίλης Χρυσαλάς, μίλησε στην ιστοσελίδα του Σ.Ε.Π.Κ. για την εμπειρία της συμμετοχής στο προπονητικό πρόγραμμα της Ζάλγκιρις, παρακολουθώντας δια ζώσης τις προπονήσεις του Αντρέα Τρινκιέρι στο Κάουνας.

Τι σας εντυπωσίασε περισσότερο από την παρουσία σας στις προπονήσεις της Ζάλγκιρις στο πλαίσιο του προγράμματος «Practice Weeks»;
«Αυτό που με εντυπωσίασε πραγματικά ήταν δύο βασικά πράγματα. Πρώτον, το πόσο βαθιά μπασκετική χώρα είναι η Λιθουανία –και ειδικά το Κάουνας. Το είχα ακούσει πριν πάω, αλλά εκεί το επιβεβαίωσα με τον πιο έντονο τρόπο. Η σχέση των Λιθουανών με το μπάσκετ είναι απίστευτη. Μιλάμε για πάθος, για τρόπο ζωής. Όπου κι αν πας, όποιον κι αν ρωτήσεις, θα σου μιλήσει για τη Ζάλγκιρις. Στο Κάουνας, η Ζάλγκιρις είναι κάτι παραπάνω από ομάδα –είναι μέρος της ταυτότητας της πόλης. Είναι η καρδιά της. Και αυτό δεν ισχύει μόνο εκεί. Ολόκληρη η Λιθουανία ζει και αναπνέει για το μπάσκετ.

Δεύτερον, με εντυπωσίασε ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει η ομάδα συνολικά. Όχι μόνο η πρώτη ομάδα της Ζάλγκιρις που αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα, αλλά και οι αναπτυξιακές ομάδες, η Ζάλγκιρις-2 και η Ζάλγκιρις-3, που είναι οι ομάδες κάτω των 22 και κάτω των 18 αντίστοιχα. Υπάρχει μια πολύ δυνατή σύνδεση ανάμεσα σε όλα τα επίπεδα του συλλόγου. Ο Αντρέα Τρινκιέρι, παρακολουθεί προσωπικά παιχνίδια των μικρότερων ομάδων. Και το πιο εντυπωσιακό; Παίκτες από αυτές τις ομάδες συμμετέχουν και στην ανδρική ομάδα. Υπάρχει συνέχεια, υπάρχει πλάνο, υπάρχει πραγματική επένδυση στο μέλλον. Αυτό το μοντέλο, αυτή η οργάνωση, αυτή η συνοχή είναι πράγματα που με ενθουσίασαν και μου άφησαν την καλύτερη εντύπωση για τη Ζάλγκιρις ως σύλλογο»

Πώς ήταν η αλληλεπίδραση με τον Αντρέα Τρινκιέρι;
«Η αλήθεια είναι πως ο Αντρέα Τρινκιέρι ήταν απίστευτα φιλικός και ανοιχτός απέναντί μας. Περάσαμε χρόνο μαζί, πήγαμε για φαγητό, μας μίλησε με ειλικρίνεια, και δημιουργήθηκε ένα πολύ ωραίο κλίμα. Μάλιστα, είχαμε και μια ξεχωριστή ώρα αφιερωμένη αποκλειστικά σε ερωτήσεις και απαντήσεις, μέσα στο γήπεδο. Είχαμε την ελευθερία να τον ρωτήσουμε ό,τι θέλαμε – και αυτό από μόνο του ήταν μια μοναδική εμπειρία.

Αν έπρεπε να ξεχωρίσω ένα πράγμα, όμως, που με εντυπωσίασε πραγματικά, ήταν η μεθοδολογία του στην προπόνηση. Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει την προπονητική διαδικασία είναι κάτι το ξεχωριστό. Δεν είναι απλώς ότι "κάνει προπόνηση" — χτίζει, βήμα-βήμα, με σαφή στόχο και πλάνο. Ανέλυε καταστάσεις μέσα στην προπόνηση, μιλούσε συνεχώς για τον αντίπαλο, για τα μικρά και μεγάλα σημεία που κάνουν τη διαφορά. Υπήρχε βάθος, λεπτομέρεια, και κυρίως ουσία. Η προπόνησή του μου έκανε τρομερή εντύπωση. Δεν ήταν απλώς εντυπωσιακή· ήταν εμπειρία που σε εμπνέει και σε διδάσκει πραγματικά».

Πόσο σημαντική είναι η επιμόρφωση του Έλληνα προπονητή και η συμμετοχή σε ανάλογες δράσεις;
«Η επιμόρφωση, κατά τη γνώμη μου, είναι το Νο. 1. Είναι θεμελιώδης. Το μπάσκετ εξελίσσεται συνεχώς – δεν μπορείς να μένεις στάσιμος. Πρέπει κάθε μέρα να μαθαίνεις κάτι καινούριο, να γίνεσαι καλύτερος. Εγώ προσωπικά, αλλά και όλοι όσοι αγαπάμε αυτή τη δουλειά, παλεύουμε καθημερινά για να εξελισσόμαστε. Και αυτό είναι το όμορφο: ότι ποτέ δεν σταματάς να μαθαίνεις. Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να προσθέσεις ένα νέο λιθαράκι στη γνώση και στην εμπειρία σου.

Πιστεύω ακράδαντα ότι όλοι οι προπονητές που θέλουμε να προχωρήσουμε – ειδικά οι νέοι προπονητές – πρέπει να συμμετέχουμε σε τέτοιες δράσεις, να αναζητούμε διαρκώς σεμινάρια, εμπειρίες, προγράμματα σαν το "Practice Weeks". Πάντα κάτι κρατάς. Ακόμα κι ένα μικρό πράγμα, μπορεί να σε αλλάξει ως προπονητή.
Στο Κάουνας, είδα κάτι διαφορετικό. Είδα ανθρώπους που ζουν πραγματικά για το μπάσκετ. Είδα μια άλλη προσέγγιση, μια άλλη κουλτούρα δουλειάς. Από τον Αντρέα Τρινκιέρι κράτησα πολλά – κυρίως τη μεθοδολογία του στην προπόνηση, τον τρόπο που προσεγγίζει κάθε λεπτομέρεια. Νιώθω ότι εξελίχθηκα. Ότι έγινα καλύτερος προπονητής. Άνοιξαν οι ορίζοντές μου, απέκτησα νέες εικόνες, και έβαλα ακόμα ένα σημαντικό κομμάτι στην εμπειρία μου. Αυτή είναι η ουσία της επιμόρφωσης: να βλέπεις, να ακούς, να βιώνεις και να προχωράς».