Ο Βασίλης Γεραγωτέλλης μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ για την εμπειρία της ABA League και της EuroLeague με τον Ερυθρό Αστέρα, στο επιτελείο του οποίου βρίσκεται, όντας στο πλευρό του Γιάννη Σφαιρόπουλου.

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

- Ποιο το επίπεδο της ABA League εν συγκρίσει με την Α1 της Ελλάδα και τη Winners League του Ισραήλ;
"Θεωρώ ότι έχει ομοιότητες με την Α1 διότι υπάρχουν οι δύο μεγάλες ομάδες, ο Ερυθρός Αστέρας με την Παρτίζαν. Σε δεύτερο επίπεδο νομίζω όμως πως η ABA League δεν είναι τόσο δυνατή. Στην Ελλάδα υπάρχει το Περιστέρι, ο Άρης, ο Προμηθέας, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ. Ενώ εδώ μετά από αυτές τις δύο ομάδες, η Μπούντουτσνοστ εμφανίζεται πολύ δυνατή συν την Τσεντεβίτα Ολίμπια. Οι άλλες ομάδες όμως δεν είναι τόσο δυνατές. Σε σχέση με το Ισραήλ, η Μακάμπι Τελ Αβίβ είναι πάντα το μεγάλο φαβορί κι έπειτα ήταν η Χάποελ Χολόν και η Χάποελ Ιερουσαλήμ. Τώρα, το ισραηλινό πρωτάθλημα φαίνεται πιο δυνατό γιατί αυτές οι δύο ομάδες έχουν δυναμώσει πάρα πολύ.

Γενικά, θεωρώ πως η Α1 της Ελλάδας είναι ελαφρώς καλύτερη ως πρωτάθλημα. Η διαφορά που υπάρχει εδώ είναι ότι υπάρχουν εννιά ομάδες εκτός Σερβίας, που αυτό σημαίνει ότι τα ταξίδια είναι περισσότερα και ότι πρέπει να παίζεις εκτός χώρας εννιά φορές, με συνεχόμενα ταξίδια. Είναι μια επιπλέον επιβάρυνση για τις ομάδες".

- Πώς λειτουργούν οι σερβικές ομάδες στο επίπεδο της παραγωγής και αξιοποίησης των δικών τους ταλέντων;
"Οι ομάδες της Αδριατικής Λίγκας γενικότερα λειτουργούν διαφορετικά, θα μπορούσα να πω. Υπάρχουν ομάδες που έχουν αρκετά γηγενή παιδιά, που είναι πρωταγωνιστές στις ομάδες τους, με μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα για ένα παιδί στην ηλικία των 20, 21 ή 22 χρονών. Τους βοηθάει πολύ να βελτιωθούν και να αναπτυχθούν σε επίπεδο δυνατοτήτων. Βέβαια, η μεγάλη διαφορά είναι πως υπάρχουν αρκετές ομάδες που δεν στηρίζονται απόλυτα στους Αμερικανούς, όπως η Μέγκα, που δεν έχει ούτε έναν.

Άλλες έχουν έναν ή δύο παίκτες από την Αμερική. Όλο αυτό, σε σχέση με την πρώτη ερώτηση, να σημαίνει πως το πρωτάθλημα είναι λίγο χειρότερο από άποψη επιπέδου, αλλά ταυτόχρονα είναι σημαντικό για την ανάπτυξη των ταλέντων και την προετοιμασία τους για το υψηλότερο επίπεδο".

- Τι είναι αυτό που κάνει τόσο ξεχωριστό τον Ερυθρό Αστέρα για το μπάσκετ της Σερβίας;
"Ο Ερυθρός Αστέρας είναι ένα τεράστιο κλαμπ, είμαι πολύ τυχερός που βρίσκομαι εδώ. Είναι το τρίτο τόσο μεγάλο κλαμπ που βρίσκομαι εδώ, μετά τον Ολυμπιακό και τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Για μένα το να έρθωεδώ ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο. Ένας από τους λόγους είναι πως το πρώτο μου παιχνίδι στην EuroLeague με τον Ολυμπιακό, πριν από δέκα χρόνια, ήταν στο Βελιγράδι απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα. Το κερδίσαμε τότε. Μια από τις πιο ωραίες αναμνήσεις της σταδιοδρομίας μου ήταν κι αυτό το παιχνίδι. Ήταν το πρώτο που θα έπαιζε ο Ερυθρός Αστέρας κόντρα στον Ολυμπιακό στην EuroLeague. Θυμάμαι ότι το γήπεδο ήταν γεμάτο με κόσμο, με πανό στα ελληνικά. Οι οπαδοί τραγουδούσαν συνέχεια συνθήματα στα ελληνικά. Ήταν μια εμπειρία μοναδική. Έτυχε μετά από δέκα χρόνια και ήρθα σε αυτή την ομάδα, ως προπονητής.

Ο Ερυθρός Αστέρας είναι ένα κλαμπ που αντιπροσωπεύει περίπου το 60% του πληθυσμού της Σερβίας. Αντιλαμβάνεστε πως η αγάπη του κόσμου είναι τεράστια, όπως αντίστοιχα κι η ταύτιση. Αυτό δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες πάντα, αλλά και πίεση, όπως πάντα στα μεγάλα κλαμπ στην Ευρώπη. Νιώθω πολύ τυχερός και ευλογημένος που είμαι μέλος αυτής της ομάδας, το πόσο ξεχωριστό κλαμπ είναι το διαπιστώνει κάποιος αν βρεθεί έστω και μια φορά μέσα στο γήπεδο. Να νιώσει αυτή την ατμόσφαιρα, που είναι μοναδική.

Σας αναφέρω απλά ότι φέτος ο Ερυθρός Αστέρας έχει σχεδόν 13.000 εισιτήρια διαρκείας, το γήπεδο είναι sold out σχεδόν πάντα, με μαγική ατμόσφαιρα. Όχι μόνο στα ντέρμπι με την Παρτίζαν, αλλά σε όλα τα παιχνίδια, ο κόσμος δείχνει την στήριξη στην ομάδα με μοναδικό τρόπο".

- Ποιοι είναι οι στόχοι για τη φετινή σεζόν;
"Οι τίτλοι! Ο πρώτος στόχος είναι να βγούμε πρωταθλητές στην Αδριατική Λίγκα, υπάρχει φυσικά το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Σερβίας, που παίζεται την άλλη εβδομάδα. Όσον αφορά στην Euroleague, ο στόχος είναι τα playoffs. Προσπαθούσαμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και να είμαστε κοντά στη 10η θέση που οδηγεί στα play-in. Μέχρι πριν από το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα ήμασταν κοντά στον στόχο, έχουμε ακόμη αγώνες που είναι στην έδρα μας, που θέλουμε να τα κερδίσουμε για να βρεθούμε στο play-in. Είναι λογικό πως όταν βρίσκεσαι σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο, οι στόχοι είναι πάντα πολύ υψηλοί".

- Σε προπονητικό επίπεδο, ποιες οι διαφορές που εντοπίζετε σε σχέση με την Α1 της Ελλάδας;
"Σε προπονητικό επίπεδο, οι διαφορές δεν είναι μεγάλες. Παρόμοιο μπάσκετ παίζεται στην ABA League με την Α1, αυτό δεν είναι τυχαίο. Στο παρελθόν, όπως θυμάστε, έχουν περάσει πολύ μεγάλοι προπονητές από την πρώην Γιουγκοσλαβία, οι οποίοι ήρθαν στην Ελλάδα και έχουν αφήσει το στίγμα τους. Εμείς, ως Έλληνες προπονητές έχουμε πάρει πολλά στοιχεία από αυτούς. Γι αυτό κιόλας θεωρώ πως για ένα λόγο, το μπάσκετ που παίζεται στη Σερβία και την Ελλάδα είναι παρόμοιο.

Το μόνο που ίσως θα μπορούσα να πω είναι ότι στην Ελλάδα ενδεχομένως δίνουμε λίγη παραπάνω σημασία στην άμυνα, ενώ εδώ (σ.σ.: στη Σερβία) εστιάζουν περισσότερο στην επίθεση, αν μπορώ να βρω μια μικρή διαφορά. Το μπάσκετ σε γενικές γραμμές είναι σχεδόν το ίδιο, από άποψη προπονητικής. Οι προπονητές εδώ στην ABA League είναι πολύ υψηλού επιπέδου, πολύ καλά καταρτισμένοι στο επίπεδο της τακτικής ειδικά. Το άλλο, που με χαρά είδα, είναι ότι στην ABA League υπάρχουν προπονητές μικροί σε ηλικία, τους δίνεται η ευκαιρία να δείξουν το ταλέντο τους.

Για μένα αυτό είναι πολύ ευχάριστο και σημαντικό για την ανάπτυξη και των προπονητών. Σε σχέση με το Ισραήλ, ναι οι διαφορές είναι αρκετές. Είναι πολύ πιο γρήγορο το μπάσκετ εκεί, έχει λιγότερη τακτική".