Με αφορμή καταγγελία μέλους μας για την μη καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών του από αθλητικό σωματείο αλλά και την εν γένει συμπεριφορά του σωματείου, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα ακόλουθα:

Είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο η ασυνέπεια των ομάδων στις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς τους προπονητές με συχνή κατάληξη την ταλαιπωρία των προπονητών και πολλές φορές την απόφασή τους να προσφύγουν σε δικαστικές ενέργειες για να λάβουν τα χρήματα που έχουν συμφωνήσει για την προσφορά της εργασίας τους.

Οπωσδήποτε η μη καταβολή των δεδουλευμένων σε έναν εργαζόμενο -εκτός από ποινικό αδίκημα- είναι κατακριτέο, ειδικά αφού το ίδιο το σωματείο υποτίθεται ότι έχει προχωρήσει στη συγκεκριμένη συμφωνία, αξιολογώντας τις οικονομικές του δυνατότητες και το έργο που θα προσφέρει ο προπονητής (ώρες, απασχόληση, τμήματα κλπ).

Εκείνο όμως που είναι ιδιαίτερα προσβλητικό και απαξιωτικό για τοn ρόλο και το έργο του προπονητή είναι η συμπεριφορά του σωματείου, το οποίο όχι μόνο είναι ασυνεπές στη συμφωνία που έχει κάνει, αλλά ταυτόχρονα προχωράει σε ενέργειες που θίγουν και την προσωπικότητα του προπονητή και την επαγγελματική του υπόσταση, όπως ανακοίνωση απόλυσης μέσω μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή άλλων πολυμέσων (Viber κλπ), ανακοίνωση απόλυσης πρώτα σε όλους τους άλλους και τελευταία στον προπονητή, απουσία των υπευθύνων σε οποιαδήποτε προσπάθεια επικοινωνίας (δεν σηκώνουν τηλέφωνα, δεν απαντούν σε μηνύματα κλπ).

Μία τέτοια περίπτωση είχαμε πρόσφατα με προπονητή μέλος μας, ο οποίος εργάσθηκε σε σωματείο (και μάλιστα επαρχιακό/νησιωτική Ελλάδα) και αντιμετώπισε την ανωτέρω συμπεριφορά και το πιο δυσάρεστο είναι ότι αυτά είναι γεγονότα και καταστάσεις επαναλαμβανόμενες συχνά.

Προσπαθώντας να κατανοήσουμε και τις δυσκολίες των σωματείων όσον αφορά το οικονομικό μέρος της συμφωνίας, θεωρούμε ότι σε όλες τις περιπτώσεις μπορούν να βρεθούν λύσεις με την επικοινωνία και τη συνεννόηση και δεν είναι ανάγκη τα σωματεία να "εξαφανίζονται" και να υποχρεώνεται ο προπονητής να αναζητά τα πρόσωπα της διοίκησης χωρίς καμία ανταπόκριση.

Ειδικά δε όταν πρόκειται για λύση συνεργασίας θα πρέπει να έχουν τη στοιχειώδη ευθιξία και την ευθύνη των πράξεων και αποφάσεών τους και να τις ανακοινώνουν πρόσωπο με πρόσωπο στον ενδιαφερόμενο χωρίς να κρύβονται πίσω από το απρόσωπο και "ανώνυμο" των κοινωνικών πολυμέσων.